[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
ملاحظات اخلاقی::
فرآیند بررسی مقالات::
نمایه ها::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
Journal DOI

AWT IMAGE

..
Copyright Policy
Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0
 
..
:: دوره 20، شماره 11 - ( 8-1397 ) ::
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1397؛ دوره 20 برگشت به فهرست نسخه ها
اثرات ضدتشنجی هسپرتین در مدل حیوانی تشنج القا شده با پنتیلن تترازول
سعیده برادران ، مریم قاسمی کاسمان* ، آناهیتا ابراهیم پور ، سید راحله احمدیان ، مهدی پورامیر
مرکز تحقیقات بیولوژی سلولی و مولکولی، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، maryam.ghasemi65@gmail.com
چکیده:   (4825 مشاهده)
سابقه و هدف: هسپرتین به عنوان فلاونوئید مهم مرکبات، دارای خواص فارماکولوژیکی متعددی از جمله اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی است. در این مطالعه، اثرات  هسپرتین بر رفتار تشنجی و عملکرد آن بر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و شاخص پراکسیداسیون لیپید در مدل تشنج القا شده با پنتیلن تترازول بررسی  شده است.
مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی، تعداد ۳۵ سر موش NMRI در پنج گروه ۷تایی کنترل، سالین و دوزهای ۱۰، ۲۰، ۵۰ میلی گرم/کیلوگرم هسپرتین تقسیم شدند. حیوانات به مدت هفت روز و به صورت خوراکی مداخلات مورد نظر را دریافت کردند. در روز هفتم، سی دقیقه پس از گاواژ، تشنجات  با تزریق داخل صفاقی تک دوز پنتیلن تترازول با دوز ۶۰ میلی گرم/کیلوگرم القا شد. پس از ثبت علائم رفتاری تشنج شامل تاخیر آغاز انقباضات میوکلونیک، تاخیر آغاز و طول دوره زمان تشنجات عمومی تونیک کلونیک و زمان مرگ، اندازه گیری ظرفیت تام آنتی اکسیدان(FRAP) و ماده واکنش پذیر اسید تیوباربیتوریک(TBARS) بافت هیپوکامپ انجام و مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها: پیش درمان با هسپرتین به طور معنی داری سبب افزایش تاخیر زمانی آغاز انقباضات میوکلونیک (هسپرتین ۵۰: ۳/۵۳±۲۲ ثانیه، ۰/۰۳۲=p)و تاخیر آغاز تشنجات عمومی تونیک کلونیک (هسپرتین ۱۰: ۱/۴۸±۲۱ ثانیه، ۰/۰۰۰۳p=؛ هسپرتین ۲۰: ۲/۶±۳۵/۸۳ ثانیه،۰/۰۰۱ p=؛ هسپرتین ۵۰: ۲/۳±۳۴/۵ ثانیه، ۰/۰۰۴ p=)گردید. اعمال هسپرتین در دوز ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم به صورت معنی داری سبب کاهش مقادیر TBARS در مقایسه با گروه سالین (۰/۰۰۳p<) و دوزهای ۲۰ و ۵۰ میلی گرم/کیلوگرم هسپرتین (۰/۰۰۰۱p<) گشت. هیچ­گونه تفاوت معنی داری در سطوح FRAP بین گروه های مختلف آزمایش مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه بیانگر این است که هسپرتین ممکن است به عنوان درمان کمکی در بیماری صرع موثر باشد.
واژه‌های کلیدی: هسپرتین، تشنج، پنتیلن تترازول
متن کامل [PDF 648 kb]   (980 دریافت)    
نوع مطالعه: تجربی | موضوع مقاله: فیزیولوژی
دریافت: 1397/5/14 | پذیرش: 1397/7/29 | انتشار: 1397/7/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Baradaran S, Ghasemi-Kasman M, Ebrahimpour A, Ahmadian S, Pouramir M. Anticonvulsant effects of hesperetin in animal model of pentylenetetrazole-induced-seizures . J Babol Univ Med Sci 2018; 20 (11) :19-26
URL: http://jbums.org/article-1-8073-fa.html

برادران سعیده، قاسمی کاسمان مریم، ابراهیم پور آناهیتا، احمدیان سید راحله، پورامیر مهدی. اثرات ضدتشنجی هسپرتین در مدل حیوانی تشنج القا شده با پنتیلن تترازول. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1397; 20 (11) :19-26

URL: http://jbums.org/article-1-8073-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 20، شماره 11 - ( 8-1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل Journal of Babol University of Medical Sciences

The Journal of Babol University of Medical Sciences is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 43 queries by YEKTAWEB 4645