4- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی و فرآورده‌های طبیعی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، akranjbar2015@gmail.com
چکیده: (4393 مشاهده)
سابقهو هدف: پاراکوات عمدتاً به عنوان علفکش به کار میرود و سمیت آن از طریق افزایش گونههای فعال اکسیژن میتواند مسبب بیماری کبدی حاد و مزمن شود، این مطالعه به منظور مقایسه اثر N-استیل سیتئین (NAC) و ویتامین D (Vit D) بر سمیت اکسیدانی بافت کبد در مسمومیت تحت حاد با پاراکوات انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 36 موش صحرایی نر ویستار آلبینو 8 هفتهای به‌صورت تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند: 1- گروه کنترل، 2 و 3- کنترل دریافت کننده Vit D 2 μg/kg/day یاNAC 6.25 mg/kg/day به صورت تزریق داخل صفاقی (IP)، 4- مسموم با پاراکوات mg/kg/day5 (IP)، 5 و 6- مسموم درمان شده با Vit D 2 μg/kg/day یاNAC 6.25 mg/kg/day به مدت 7 روز، در پایان دوره نمونه سرم و بافت کبد جمعآوری شد. ظرفیت آنتیاکسیدانی تام (TAC)، پراکسیداسیون لیپیدی (LPO)، گروههای تیول (TTG)، آنزیمهای کبدی (ALT,AST) و تغییرات هیستوپاتولوژیک بافت کبد مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. یافته ها:براساس نتایج حاصله، در گروههای مسموم با پاراکوات در مقایسه با گروه کنترل سالم میزان LPO70/87±83/239 درمقایسه با گروه کنترل 16/63±123 و آنزیمهای کبدی افزایش، و میزان ,TAC23/41±68/66درمقایسه با گروه کنترل 18/25±126/5 کاهش معنی داری را نشان داد. همچنینTTG5/95±50/40 به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل 10/52±79/50 کاهش نشان داد P<0/05. همچنینLPOدر گروههای تیمار شده با ویتامین D39/40±156/33 در مقایسه با گروه مسموم با پاراکوات 70/87±83/239 کاهش معنیداری نشان داد.همچنین یافته های هیستو پاتولوژی نیز نشان داد که ویتامینDمی تواند آسیب بافتی کبد ایجاد شده در اثر پاراکوات را بهبود ببخشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که Vit D و NAC استرس اکسیداتیو و آسیب بافتی در کبد، ایجاد شده توسط مسمومیت با پاراکوات را کاهش داد.
