مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد، پژوهشکده بیماریهای گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، sr.mohebbi@sbmu.ac.ir
چکیده: (4428 مشاهده)
سابقه و هدف:بیماری هپاتیت B یکی از دلایل اصلی در التهاب و آسیب های کبدی است که می تواند منجر به عفونت مزمن ویروسی هپاتیت B شود. پلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدی در ژن سایتوکاین ها می تواند بر پاسخ ایمنی میزبان تاثیر بگذارد. اینترلوکین ۱۷ که توسط سلول های Thelper17 تولید می شود مشخص شده که در عملکرد سیستم ایمنی در بیماری های عفونی و التهابی نقش باز‌ی می کند. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط میان پلی مورفیسم در ژنrs2275913) IL-17) و عفونت مزمن هپاتیت B انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه موردی-شاهدی بر روی ۱۳۰ بیمار مزمن و ۱۳۰ فرد سالم به عنوان گروه شاهد انجام شد. افراد بیمار با نتیجه مثبت تست الایزا برای HBsAg و Anti-HBc Ab و افراد شاهد با نتیجه منفی این تست وارد مطالعه شدند. برای تعیین ژنوتیپ در هر دو گروه از DNA استخراج شده از نمونه خون با روش Salting out استفاده شد. تعیین ژنوتیپ با روش PCR-RFLP انجام گرفت. یافته ها:فراوانی ژنوتیپ در rs2275913 تفاوت معنی داری بین دو گروه بیمار و شاهد نشان نداد. توریع ژنوتیپ در گروه بیمار به صورت GG 40/8%، AG 41/5% و AA 17/7% و در گروه شاهد GG 42/3% وAG 45/4% و AA 12/3% مشخص شد (0/469p=). نتیجه گیری:نتایج مطالعه ارتباطی میان پلی مورفیسم در ژن IL-17 rs2275913 با بیماری هپاتیت B مزمن نشان نداد
