سابقه و هدف: در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، بیماری های مرتبط با کبد یکی از دلایل ابتلا به سرطان کبد می باشند. ابداع روشها و ترکیبات دارویی جدید منجر به افزایش قابل توجه توانایی ما در درمان سرطانها می گردد. این تحقیق با هدف بررسی مقایسه ای اثر دو ترکیب دارویی شناخته شده آتورواستاتین و آسپرین بر فنوتیپهای سلولهای مدل سرطان کبد انجام شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی پس از تهیه رده سلولی HepG2 از بانک سلولی ایران و کشت آن، اثرات سایتوتوکسیسیک، آپوپتوتیک و متاستاتیک دو داروی آتورواستاتین و آسپیرین هر کدام در غلظتهای 50-100-200 میکرو مولار در 7 گروه تحت تیمار و یک گروه کنترل به ترتیب وسیله آزمونهای MTT، فلوسایتومتری و زایموگرافی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج این آزمونها بیانگر اثرات سایتوتوکسیک آتورواستاتین در تمامی غلظتهای 50-100-200 میکرو مولار (48%، 96/ 99% و 100 درصد) و اثرات سایتوتوکسیک اندک آسپیرین در تمامی مقادیر به جز در غلظت 200 میکرومولار بود که عمدتا بصورت نکروز مشاهده گردید (0/05p<). در مورد هر دو ترکیب القای آپوپتوز در یک غلظت مشخص به صورت موجی آغاز شد و استفاده همزمان این دو ترکیب، فرآیند آپوپتوز را از 6/8 و 3/22 به ترتیب برای استاتین و آسپیرین به 22/20 افزایش داده است (0/05p<). بررسی فعالیت آنزیم MMP-2 به عنوان آنزیم کلیدی در متاستاز، نشاندهنده کاهش این فنوتیپ بود.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده توام دو ترکیب آتورواستاتین و آسپیرین قابلیت القای مرگ برنامه ریزی شده سلولی را در غلظت های پایین می باشد.