سابقه و هدف: لاکتوفرین یک گلیکوپروتئین متصل به آهن است که طیف متنوعی از فعالیت­های زیستی را دارد. لاکتوفرین ترکیب اصلی شیر است و در ترشحات خارجی همانند اشک، بزاق، صفرا و گرانولهای نوتروفیلی نیز وجود داشته و توانایی فعالیت ضد میکروبی علیه طیف گسترده ای از باکتریهای گرم منفی و مثبت و ضد ویروسی را دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر این پروتئین بر رشد سویه پسودوموناس آئروژینوزا در بیماران مبتلا به سوختگی با مقاومت دارویی می باشد.

مواد و روش­ها: در این مطالعه فعالیت ضد باکتریایی لاکتوفرین پس از جداسازی و خالص سازی از کلستروم گاو، ضد پسودوموناس آئروژینوزا مورد بررسی قرار گرفت. نمونه­های باکتریایی از بیماران مبتلا به سوختگی (بیمارستان شهید زارع) جداسازی شدند و پس از انجام تست های تائیدی نظیر اکسیداز، کاتالاز و کشت در محیط TSI جهت فعالیت­های میکروبی مورد استفاده قرار گرفتند. لاکتوفرین خالص شده با 4 غلظت µg/ml 400، 500 و 600 و 700 استفاده شدند. کلنی­های پسودموناس توسط دستگاه شمارش کلنی شمارش شده و با کنترل منفی (بدون حضور لاکتوفرین) مقایسه شدند. همچنین E.coli سویه DH5α به عنوان کنترل مثبت در نظر گرفته شد. 

یافته­ ها: نتایج نشان داد که کمترین غلظت مهار کنندگی مربوط به غلظت g/mlµ 400 با 35% و 29% مهار کنندگی و بیشترین درصد مهار کنندگی لاکتوفرین مربوط به غلظت g/mlµ 700 با 86% و 66% مهار کنندگی در سودوموناس و اشرشیاکولی بودند.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تمامی غلظت های لاکتوفرین دارای فعالیت مهارکنندگی هستند اما در غلظت  µg/ml700 بیشترین مهار کنندگی را علیه پسودوموناس آئروژینوزا و اشرشیاکلی دارد