سابقه و هدف: فعالیت فیزیکی ممکن است منجر به کاهش علائم افسردگی پس از زایمان و بهبود خلق­ خوی دوران پس از زایمان شود.این مطالعه با هدف تعیین ارتباط فعالیت فیزیکی دوران بارداری با خلق و خوی پس از زایمان در مادران نخست­زا انجام گرفته­است.

مواد و روش­ها: این مطالعه کوهورت بر روی 165 زن باردار نخست­زای 35-18 ساله مراجعه کننده به مراکز و پایگاه­های بهداشتی تهران انجام شد. انتخاب زنان باردار در مراکز به روش تصادفی نسبتی انجام شده و بر اساس سطوح فعالیت فیزیکی در دو گروه فعالیت فیزیکی خفیف (68 نفر) و گروه متوسط و شدید (97 نفر) قرار داده شدند. پرسشنامه بین­المللی فعالیت فیزیکی (IPAQ) در هفته­ های 34-28 و پرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگی (DASS) با نمره قابل کسب 21 تا 0 برای هر زیر مقیاس در پایان هفته 6 پس از زایمان در هر دو گروه تکمیل شدند.

یافته­ ها: درگروه فعالیت فیزیکی خفیف، میانگین نمره کلی استرس، اضطراب و افسردگی به ترتیب 5/74±9/85، 5/11±5/61 و 5/77±6/23 و در گروه فعالیت فیزیکی متوسط و شدید به ترتیب 0/584±9/88، 5/03±5/72، 5/70±6/51 بود و هیچ تفاوتی بین گروهها از نظر میانگین نمره کلی استرس (0/969=p)، اضطراب (0/585=p) و افسردگی (0/396=p) در پایان هفته ششم پس از زایمان وجود نداشت. همچنین بین سطوح فعالیت فیزیکی دوران بارداری با سطوح خلق و خوی پس از زایمان ارتباط معنی­دار آماری مشاهده نشد.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که فعالیت فیزیکی دوران بارداری ارتباطی با استرس، افسردگی و اضطراب پس از زایمان ندارد.