سابقه و هدف: کفایت دیالیز یکی از عوامل موثر بر مرگ و میر ناشی از همودیالیز است از طرفی روش های مختلف دسترسی به عروق به عنوان یکی از متغیر های موثر بر کفایت همودیالیز در نظر گرفته می شود. این مطالعه به منظور مقایسه میزان کفایت همودیالیز در سه روش کاتتر دائم، فیستول و گرافت انجام شد.

مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی بر روی 151 بیمار همودیالیزی شامل سه گروه دارای کاتتر دائم (66 نفر) ، فیستول (66 نفر) و گرفت (19 نفر) در بخش همودیالیز بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. سنجش کفایت همودیالیز با استفاده از معیار هایURR و Kt/V در سه گروه بررسی و مقایسه شد.

یافته ها: میانگین و انحراف معیار کفایت همودیالیز بر اساس معیار 20/13±58/46 و بر اساس Kt/V ،1/26±0/34 گزارش شد. اختلاف میانگین دو معیار URR  و Kt/V در سه گروه دارای کاتتر دائم، فیستول و گرفت از نظر آماری معنی داری نبود.

نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که کاتتر دائم، فیستول و گرفت از نظر کفایت همودیالیز تفاوتی ندارند، بنابراین بدون نگرانی از ناکافی بودن کفایت دیالیز می­توان از هر یک از روش های مذکور در اندیکاسیون های خاص خود بهره گرفت.