سابقه و هدف: بیماران مبتلا به اختلال داخلی مفصل گیجگاهی فکی (TMJ-ID) معمولاً با صداهای مفصلی، درد موضعی یا تشعشعی و مشکلات مربوط به عملکرد فک پایین مراجعه می‌کنند. هدف از این مطالعه بررسی مزایای درمانی تزریق داخل مفصلی پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و اسید هیالورونیک (HA) بر درد و کلیک در بیماران مبتلا به اختلال داخلی مفصل گیجگاهی فکی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی 52 بیمار مبتلا به اختلال داخلی مفصل گیجگاهی فکی به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند. به 30 بیمار اسید هیالورونیک سه جلسه با فاصله 10 روز و 22 بیمار پلاسمای غنی از پلاکت سه جلسه با فاصله 14 روز تزریق شد. درد مفاصل و صدای کلیک از طریق پیگیری در طی پنج جلسه ارزیابی شد. تخمین درد با استفاده از مقیاس عددی درجه بندی درد در محدوده 0 تا 10 انجام شد. صدای کلیک با استفاده از سیستم درجه بندی (3-0) ارزیابی شد.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 9/1±28/6 سال بود. پس از درمان، در هر دو گروه بهبود معنی‌داری در درد و صدای کلیک مشاهده شد. اسید هیالورونیک (2/6±0/9، 26/2=MR1) میانگین کمتری را در درد و صدای کلیک در مقایسه با پلاسمای غنی از پلاکت (3/5±1/8، 26/9=MR1) نشان داد اما به سطح آماری معنی‌داری نرسید.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه اثر درمانی مثبت هر دو روش اسید هیالورونیک و پلاسمای غنی از پلاکت را به صورت کاهش درد مفاصل و صدای کلیک نشان داد.