1. گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران ، srna52@gmail.com
چکیده: (174 مشاهده)
سابقهو هدف: سرطان تیروئید، شایع‌ترین بدخیمی غدد درون‌ریز در جهان است. مطالعات ژنتیکی بر روی نقش چندشکلی‌های موجود در ژن‌های درگیر در ترمیم DNA و خطر استعداد ابتلا به سرطان تمرکز داشته‌اند. ژن OGG1 کد کننده آنزیم کلیدی در مسیر ترمیم DNA است. تحقیقات نشانمیدهد که چندشکلی تک نوکلئوتیدی rs1052133C> G با افزایش خطر استعداد ابتلا به انواع مختلف سرطان ارتباط دارد. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط چندشکلی مذکور با خطر استعداد ابتلا به سرطان تیروئید در منطقه شمال غرب ایران است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش مورد-شاهدی، 104 بیمار مبتلا به سرطان تیروئید (تائید بافت سرطانی تیروئید توسط پاتولوژیست) و 166 فرد کنترل (افراد سالم بدون سابقه هرگونه سرطان در خود و خویشاوندان درجه اول) انتخاب شدند. نمونه‌های خون جمع‌آوری شده و DNA آن‌ها با روش نمک اشباع استخراج شد. ژنوتیپ‌های OGG1 با استفاده از روش Tetra-ARMS PCR شناسایی و مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: در این پژوهش، فراوانی ژنوتیپ‌های CC، CG و GG در گروه بیمار بهترتیب 53/84%، 38/46% و 7/69% و در گروه کنترل بهترتیب 51/2%، 41/56% و 7/22% بهدست آمد. فراوانی آللی C و G در گروه بیمار بهترتیب 73/06% و 26/92% و در گروه کنترل بهترتیب 71/98% و 28/01% بود. بر اساس نتایج به دست آمده، تفاوت معنی‌داری بین گروه بیمار و گروه کنترل در مدل‌های مختلف توارثی، مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بین چند شکلی rs1052133C> G ژن OGG1 با خطر ابتلا به سرطان تیروئید در منطقه شمال غرب ایران همراهی وجود ندارد.
