2. مرکز تحقیقات طب سنتی و تاریخ علوم پزشکی، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، seyyedali1357@gmail.com
چکیده: (1656 مشاهده)
سابقهو هدف: یکی از اولین شهرهایی که بروز کرونا را در ایران اعلام کرد، شهر بابل، در شمال ایران بود. سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، ابزاری مهم در ردیابی و مقابله با سرایت بیماری‌ها می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر گزارش هفتگی پراکندگی بیماری، در کنترل کرونا می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی از هفته سوم شروع اپیدمی تا پایان موج اول کرونا به مدت 2 ماه انجام شد. آدرس جغرافیایی بیماران بستری، استخراج و بر روی نقشه شهرستان بابل پین گذاری شد. کد نویسی در برنامه پایتون (python 3.7.6) انجام و اطلاعات در یک نقشه آنلاین قرار گرفت که قابل بزرگنمایی و تفکیک تا حد کوچه‌ها و منازل می‌باشد. همچنین اطلاعات وارد نرم افزار GIS شد و خروجی هفتگی در دو قالب html و PNG گرفته شد.نتایج خروجی های نقشه ها مبنای پیگیری در معاونت بهداشتی قرار گرفت و با ایجاد تیم‌های عملیاتی، پیگیری نقاط با شیوع بالا به صورت هفتگی تا پایان پیک اول شیوع کرونا، انجام شد. یافته‌ها: تعداد بستری در بیمارستان های شهرستان بابل، از شروع بیماری تا 22 اسفند ماه 98 سیر صعودی داشته، پس از آن با توجه به اقدامات انجام شده (از جمله تهیه نقشه‌های پراکندگی بیماران)، در ابتدا یک سیر ثابت و سپس پس از ده روز، سیر نزولی پیدا کرد.در سطح شهرستان بابل و شهر بابل در مجموع 174 نقطه آلودگی به دست آمد که از این تعداد 60 نقطه آلودگی مربوط به شهر بابل بود. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، تهیه نقشه‌های پراکندگی بیماران کرونا در بابل و پیگیری‌های هدفمند توانست در مدت 10 روز به کنترل پیک اول شیوع کرونا کمک کند.
