1. مرکز تحقیقات بیوشیمی و تغذیه در بیماری های متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران ، nejatkh.bio@gmail.com
چکیده: (1810 مشاهده)
سابقهو هدف: در سالهای اخیر، با افزایش علاقه به استفاده از مواد طبیعی مانند اسانسها، مطالعات گسترده ای جهت استفاده کارآمدتر از آنها به شکل نانولیپوزوم صورت گرفته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ضد سرطانی نانولیپوزوم های حاوی اسانس رزماری و آویشن بر روی رده سلول HepG2 در محیط invitro می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه بنیادی- کاربردی نانولیپوزوم های حاوی اسانس رزماری و آویشن بهینه شده، استفاده شد. با استفاده از روش MTT میزان مرگ و میر رده سلول HepG2محاسبه شده و IC50 به دست آمد. گروه های مورد مطالعه بر اساس IC50 محاسبه شده شامل: گروه کنترل، گروه دریافت کننده نانولیپوزوم آویشن μg/ml79/72به مدت 48ساعت و گروه دریافت کننده نانولیپوزوم رزماری μg/ml53/50به مدت 72 ساعت می باشد. میزان آپوپتوز و نکروز سلول های سرطانی و نوع چرخه سلول های سرطانی به روش فلوسایتومتری مشخص گردید. یافتهها: نتایج نشان داد نانولیپوزوم های حاوی اسانس رزماری پس از 72 ساعت (μg/ml 53/50) و آویشن شیرازی پس از 48 ساعت (μg/ml 79/72) بیشترین توانایی مهار رشد رده سلول HepG2 را دارند (0/05>p). نوع مرگ و میر سلول ها نسبت به گروه کنترل به صورت معنی داری به صورت آپوپتوز بود، به صورتیکه نانولیپوزوم های حاوی آویشن سبب آپوپتوز 37/3% و نانولیپوزوم رزماری 32/1% از سلول ها شده بودند (0/05>p). مهار سلول های سرطانی در مرحله G2 بود که نشان می دهد نانولیپوزوم ها سلول های سرطانی را در مرحله تقسیم سلولی مهار می کنند (0/05>p). نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان داد نانولیپوزوم های حاوی اسانس دارای خاصیت ضد سرطانی بوده، سبب آپوپتوز سلولی و توقف رشد سلول ها در مرحله G2 سیکل سلولی می شوند.
Ghafarkhani S, Aarabi M, Safari M, Shafee Ardestani M, Kheiripour N. Anti-Cancer Effects of Nanoliposomes Containing Rosemary and Zataria multiflora Boiss Essential Oils on HepG2 Cell Line under in Vitro Conditions. J Babol Univ Med Sci 2022; 24 (1) :141-150 URL: http://jbums.org/article-1-9928-fa.html
غفار خانی سمیرا، اعرابی محمدحسین، صفاری مصطفی، شفیعی اردستانی مهدی، خیری پور نجات. اثرات ضد سرطانی نانولیپوزوم های حاوی اسانس رزماری و آویشن بر روی رده سلول HepG2 در محیط invitro. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1401; 24 (1) :141-150