گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، g.r_shafiee@yahoo.com
چکیده: (4320 مشاهده)
سابقهو هدف: با توجه به شیوع بالای سرطان پروستات و تاثیر آندروژن ها در پیشرفت آن، این مطالعه به منظور بررسی اثرات مهاری تاموکسیفن بعنوان یک آنتی آندروژن، بر سرطان پروستات انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی رده سلولی (PC۳) انسانی از انستیتو پاستور خریداری شد. غلظت های ۰، ۳/۲۵، ۷/۵، ۱۵، ۳۰ و ۶۰ میکرومولار تاموکسیفن بر روی سلولها اثر داده شد و تستهای زنده مانی، مهاجرت، کولونی زایی و تغییرات مورفولوژیک سلولی به ترتیب با روش های MTT، wound healing، کولونی زایی و رنگ آمیزی گیمسا بررسی شدند. یافته‌ها: مقدار IC۵۰ تاموکسیفن با غلظت ۱۵ میکرومولار و در زمان ۲۴ ساعت با ضریب رگرسیون ۹۰/۰ بدست آمد. نتایج نشان داد که تاموکسیفن بطور معنی داری باعث مهار تکثیر با ۰/۶±۷/۳ کلونی نسبت به ۱۰۰ کلونی کنترل (۰/۰۳p<) و مهاجرت با قطر شیار۱/۵±۲۷۸/۴ میکرومتر نسبت به ۰/۹±۸۹/۶۸ میکرومتر کنترل (۰/۰۱p<) در دوز ۱۵ میکرومولار می شود. درمان سلول ها با دوز ۱۵ میکرومولار نیز در مقایسه با گروه کنترل باعث ایجاد تغییرات در هسته و سیتوپلاسم و ایجاد آپوپتوز می گردد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تاموکسیفن دارای اثرات مهاری معنی داری بر روی سلول PC۳ پروستات می باشد و می تواند بعنوان یک راه مناسب در جهت درمان سرطان پروستات مورد توجه قرار گیرد.
Shafiee G, Khodadadi I, Abbasalipourkabir R. In Vitro Evaluation of the Effects of Tamoxifen on Prostate Cancer Cells . J Babol Univ Med Sci 2018; 20 (11) :13-18 URL: http://jbums.org/article-1-7526-fa.html
شفیعی غلامرضا، خدادادی ایرج، عباسعلی پورکبیر رقیه. تأثیر تاموکسیفن بر سلول های سرطانی پروستات در محیط آزمایشگاه. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1397; 20 (11) :13-18
