سابقه و هدف: مطالعات ژنتیکی نشان داده­اند که فعالیت مسیر نوروکینین 1، در پاتوژنز تعداد کثیری از بدخیمی­های انسانی از جمله لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (Acute promyelocytic leukemia) (APL)، دخیل می­باشد. فعالیت این مسیر در سلول­های لوسمیک منجر به تکثیر بیش از حد سلول­ها و فرار از آپوپتوز می­گردد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر اپرپیتانت (مهارکننده گیرنده نوروکینین 1) بر میزان بقا سلول­های APL می­باشد. 
مواد و روش­ها: این مطالعه تجربی روی رده سلولی NB4، سلول­هایی مشتق شده از لوسمی پرومیلوسیتیک حاد که از انستیتوپاستور تهیه گردید، انجام شد. به منظور بررسی اثر ضدتوموری اپرپیتانت، سلول­های NB4 به 6 گروه تیمار شده با دارو در غلظت­های 1، 2، 3، 4 و 5 میکرومولار و کنترل تقسیم شدند. سپس درصد زنده­مانی سلول­ها، فعالیت متابولیک، القاء آپوپتوز و همچنین بیان ژن­های Bax و Bcl-2 به ترتیب از طریق تست­های تریپان­بلو، MTT assay، رنگ­آمیزی Annexin/PI و Real-time PCR طی مدت زمان 24 و 36 ساعت بررسی شد.
یافته ­ها: تیمار 36 ساعته سلول­های NB4 با بالاترین غلظت اپرپیتانت (5 میکرمولار)، درصد زنده­مانی (ارزیابی شده توسط تریپان بلو) و فعالیت متابولیک سلول­ها (ارزیابی شده توسط MTT assay) را به بیش از 50% (0/001p<) در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد. همچنین اپرپیتانت جمعیت سلول­های آپوپتوتیک را از 1/4% در گروه کنترل به 10/6% در گروه تیمار شده با دوز 5 میکرومولار افزایش داد (0/05p<) و آپوپتوز را از طریق افزایش دو برابری نسبت بیان Bax/Bcl-2 فعال نمود (0/05p<).
نتیجه­ گیری:  نتایج مطالعه نشان داد که اپرپیتانت قادر است اثرات کشندگی و ضدتکثیری خود را روی سلول­های NB4 اعمال نماید.