2. مرکز تحقیقات بیماری های دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران ، R_hoseiniffar@yahoo.com
چکیده: (633 مشاهده)
سابقهو هدف: به هنگام بازسازی ساختار از دست رفته دندان‌ها در حفرات عمیق مزیواکلوزودیستال (MOD)، برای بهره مندی همزمان از مزایای رزین کامپوزیت و آمالگام و به حداقل رساندن کاستی‌های آن‌ها، ترمیم ترکیبی آمالگام-کامپوزیت پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه بررسی مقاومت به شکست و الگوی شکست دندان‌های پرمولر با حفرات MOD ترمیم شده به دو روش ترکیبی آمالگام-کامپوزیت و مقایسه آن با ترمیم‌های آمالگام، کامپوزیت و دندان‌های سالم می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 60 دندان پرمولر سالم ماگزیلا که به علت انجام درمان ارتودنسی کشیده شده بودند، به صورت تصادفی به 5 گروه 12 تایی تقسیم شدند. در گروه اول (کنترل)، دندان‌های سالم بوده و در بقیه گروه‌ها حفرات MODتراشیده شد. گروه دوم: ترمیم آمالگام، گروه سوم: ترمیم باکامپوزیت Opalis، در گروه چهارم، 2 میلی‌متر جینجیوالی باکس‌ها با آمالگام و بقیه حفره با کامپوزیت ترمیم شد. گروه پنجم: 3 میلی‌متر جینجیوالی باکس‌ها با آمالگام و بقیه حفره با کامپوزیت ترمیم شد. نمونه‌ها بعد از 24 ساعت نگهداری در آب 37 درجه، تحت 500 سیکل حرارتی قرار گرفتند. سپس نمونه‌ها تحت نیروی فشاری تا نقطه شکست قرار گرفتند و مقاومت به شکست بر حسب نیوتن ثبت و مقایسه شد. الگوی شکست نمونه‌ها نیز ثبت شد. یافته‌ها: بیشترین مقاومت به شکست درگروه کنترل (N 120/3±817/5) و کمترین در گروه آمالگام (N 236/9±593) مشاهده شد، که این تفاوت معنی‌دار بود (0/048=p). تفاوت الگوی شکست بین گروه کنترل با بقیه گروه‌ها نیز معنی‌دار بود (0/006=p). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ترمیم‌های ترکیبی آمالگام-کامپوزیت در حفرات MOD، استحکام شکست مشابه با دندان‌های سالم و همچنین دندان‌های ترمیم شده با کامپوزیت معمولی دارند. تنها الگوی شکست گروه کنترل به صورت کاملاً مطلوب بود.
Shadman N, Rostami S, Hoseinifar R, Reyhani D. Fracture Resistance of Maxillary Premolars Restored by Various Direct Restorative Materials and Techniques. J Babol Univ Med Sci 2025; 27 URL: http://jbums.org/article-1-11968-fa.html
شادمان نیلوفر، رستمی ستاره، حسینی فر راضیه، ریحانی دینا. مقاومت به شکست پرمولرهای ماگزیلای ترمیم شده با مواد و روش‌های مستقیم مختلف. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1404; 27 ()
